وایع قالین

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /وایهَ/قاْلَیْن/

اسم مرکب

وایع‌قالین

1. در وای بمانی، مستأصل و خاک بسر باشی. اصطلاحی زنانه و مادرانه در گویش بهاری هنگامی که کودک در خواب جایش را خیس می‌کرد.