پارسا
پارسی/اسم در بردارنده صفت/ تقوا پیشه گر/تقوای همراه فروتنی/اهل بزرگی و پارسایی بدون فخر فروشی
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- شاهنامه
آوایش ویرایش
- /پارسا/
صفت
ویرایش
پارسا
- پاکدامن، زاهد، پرهیزکار، خدا‌شناس، پارسی.
- ازیرا که پرورده پادشاه/ نباید که باشد بجز پارسا «فردوسی»
- کسی که نژاد پارس دارد.
برگردان‌ها ویرایش
- فرهنگ لغت معین/ شاهنامه