پاس داشتن

فارسی

(تَ)

مصدر متعدی

1. پاسبانی کردن، نگهبانی.
2. رعایت کردن، احترام گذاشتن.
3. جستجو کردن، تفتیش کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین