پت و پهن

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /پَتُ/پَهن/

صفت

پت‌و‌پهن (گفتگو)‎

1. پهن، عریض. دارای عرض زیاد. دارای اندامی بزرگ، پهن و نامتناسب.

   زن خدمتکار ... پس گردنی عریض و دماغی پت و پهن داشت. «محمد قاضی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین