پخت

فارسی

(پَ)

اسم

1. نک پخ.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(پُ)

اسم

1. عمل یا فرایند پختن.
2. هر یک از نوبت‌های پختن محصولی به ویژه آن چه در تنور یا کوره پخته می‌شود.
3. لگد مطلقاً، خواه اسب بر کسی زند و خواه آدم و حیوانات دیگر.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

oblate

• decoction
• cuisine
• batch
• gastronomic