پرماه

فارسی

(پَ)

اسم

1. افزاری باشد که حکاکان و درودگران با آن مروارید و چوب و تخته را سوراخ کنند. مته و مثقب و پرمه و برمه و برماه و برماهه نیز گویند.

منابع

• فرهنگ لغت معین