پروار

(پَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

صفت

1. فربه، چا

اسم مرکب

1. جایی که گوسفند یا گاو را نگاهدارند تا فربه شوند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

اسم مرکب

1. خانة تابستانی، خانة بادگیر.
2. بالاخانه.
3. آتشدان عودسوز.
4. رف، طاقچه.
5. تخته‌هایی که سقف خانه را بدان پوشند.
6. قلعه، حومه ؛ پربار و پرباره و پربال و پرباله و فربال و فرباله و برواره و فرواره نیز گویند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگليسی:Fatted

انگلیسی

batten

• stall feed