پرچ کردن

فارسی

(پَ. کَ دَ)

1. فرو کردن میخ در چیزی و پهن کردن سر یا ته آن بوسیلة ضربات چکش به منظور محکم کردن آن.

منابع

• فرهنگ لغت معین