فارسی ویرایش

ریشه‌شناسی ویرایش

  • شاهنامه

آوایش ویرایش

  • /پَلِید/

  صفت ویرایش

پلید

  1. ناپاک، نجس. بدکار.
    نهان دل آن دو مرد پلید/ ز خورشید روشن‌تر آمد پدید «فردوسی»

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه