فارسی

ویرایش

ریشه‌شناسی

ویرایش
  • شاهنامه

آوایش

ویرایش
  • /پَلِید/

پلید

  1. ناپاک، نجس. بدکار.
    نهان دل آن دو مرد پلید/ ز خورشید روشن‌تر آمد پدید «فردوسی»

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه