فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش

آوایش

ویرایش
  • /پَنجَرِه/

پنجره

  1. (ساختمان): هر نوع گشودگی، بویژه در دیوار ساختمان، برای ورود نور و هوا که معمولا از قاب‌های شیشه‌دار تشکیل می‌شود و می‌توان آن را باز و بسته کرد. هر چیز مشبک.
  2. ساختاری در دیوار اتاق، ساختمان یا وسیلة نقلیه برای وارد شدن روشنایی، هوا یا هر دو و دیده شدن قضای بیرون یا درون.

––––

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه‌ها

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین
  • لغت‌نامه دهخدا