پندش

فارسی

(پُ دَ)

اسم

1. پند. پندک. پنجش:

اسم

1. گلولة پنجة حلاجی کرده ؛ پنجک، بند، بندک، باغنده، گلوج پنبه.

منابع

• فرهنگ لغت معین