پهلوانان

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /پَهلَوانان/

اسم مرکب

پهلوانان

1. جمعِ پهلوان، پهلوان‌ها، مردان عرصه جنگ و جدال در روزگار باستان.

   خروشی بر آمد ز پرده سرای/ که ای پهلوانان فرخنده رای «فردوسی»

منابع

• شاهنامه