پیتیگ

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• پیتیک

ریشه‌ لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /پی/تیگ/

صفت

پیتیگ

1. احتمالا انشقاق یافته از پت.
2. در گویش بهاری به افرادی با ظاهر نامنظم، ژولیده و خَزی اطلاق می‌شود.

مترادف‌ها

• پیس‌میتال

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: pitig