فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /پیش/آمَدَن/

  مصدر فعل لازم

ویرایش

پیش‌آمدن

  1. مربوط به پیشامد، نزدیک آمدن. اتفاق افتادن، روی دادن.

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین