فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /پیش/آمَدَن/

  مصدر فعل لازم ویرایش

پیش‌آمدن

  1. مربوط به پیشامد، نزدیک آمدن. اتفاق افتادن، روی دادن.

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین