چارباغ

فارسی

حوزه: [عمومی]

1. خیابانی پهن که در وسط آن درخت و گل و گیاه وجود داشته باشد.

منابع

«چارباغ» هم‌ارزِ «boulevard»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی