چاکاچاک

فارسی

صفت مرکب

1. دارای شکاف بسیار، پرشکاف، پاره پاره.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(اِصت.)

1. نک چکاچک.

منابع

• فرهنگ لغت معین