فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • نیاهندوایرانی

آوایش ویرایش

  • /چِخ/

  اسم ویرایش

چخ

  1. کلمه‌ای است که برای نهیب زدن به سگ و راندن او گویند.

ریشه شناسی۲ ویرایش

چَخ

  1. غلاف کارد، شمشیر و مانند آن.
  2. چرک، ریم.

  صفت ویرایش

  1. کوشش، سعی.
  2. خصومت، جنگ.

زبان دیگر ویرایش

  • بهاری

  قید ویرایش

چِخ

  1. بُرو بالا، بالا بیا، هنگام از دیوار بالا رفتن یا از چاه درآمدن کسی صرف می‌گردد.
    چِخ گِؤرَگ دِ.
    درآ بیرون ببینم.

واژه‌های مشتق شده ویرایش

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین