چنته

فارسی

ریشه شناسی

• فارسی

آوایش

• [چِنتِه]

اسم

چنته

1. (قدیم): چَنته هم مسموع می‌شود، کیسه‌ای که درویشان و شکارچیان با خود دارند و در آن توشه و لوازم خود را می‌گذارند.
2. (قدیم): کیسه‌ای معمولا از جنس قالی، گلیم، یا چرم که برای حمل اشیای کوچک به‌کار می‌رود و اغلب به کمر بسته شده تا راحت مورد استفاده قرار گیرد.
3. (قدیم): کیسه گلیمی برای چوپانان به منظور حمل غذا و سایر مایحتاج بر پشت می‌بندند.

مترادف‌ها

• کوله‌پشتی
• جانتا

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن