ژنده‌پیلان

فارسی

ریشه‌شناسی

• شاهنامه

آوایش

• ژِنده/پِیلان/

اسم مرکب

ژنده‌پیلان

1. فیل‌های بزرگ و تنومند.

   ابا ژنده پیلان و با خواسته/ دو خونی به کینه دل آراسته «فردوسی»

منابع

• شاهنامه