فارسی ویرایش

گونه‌های دیگر نوشتاری ویرایش

ریشه شناسی ویرایش

  • پارسی باستان

آوایش ویرایش

  • /کارِه/

  قید ویرایش

کاره

  1. کاری، محکم یا ضربه محکم به زبان فارسی.
    از اصطلاحات کتیبه‌بیستون در زمان داریوش بزرگ، به معنی مردم سلحشور، جنگجو، سپاه، و یا قبیله تعبیر شده‌است‌.
  2. کاره در گویش بهاری به معنی محکم٬ ضربه محکم و امثال آن است.

ریشه شناسی ۲ ویرایش

  • عربی
  1. ناخوش، ناپسند.
  2. پشتواره، بسته کوچک از هیزم و علف.
  3. (صفت نسبی): مستعد، لایق کار.
  4. صاحب شغل و مقام.

مترداف‌ها ویرایش

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش