کاره
فارسی
ویرایشگونههای دیگر نوشتاری
ویرایشریشه شناسی
ویرایش- پارسی باستان
آوایش
ویرایش- /کارِه/
قید
ویرایش
کاره
- کاری، محکم یا ضربه محکم به زبان فارسی.
- از اصطلاحات کتیبه‌بیستون در زمان داریوش بزرگ، به معنی مردم سلحشور، جنگجو، سپاه، و یا قبیله تعبیر شده‌است.
- ناخوش، ناپسند.
- پشتواره، بسته کوچک از هیزم و علف.
- (صفت نسبی): مستعد، لایق کار.
- صاحب شغل و مقام.
مترداف‌ها
ویرایش––––
برگردان‌ها
ویرایش| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
ویرایش- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6
- فرهنگ لغت معین