کارپوشه

فارسی

حوزه: [عمومی]

1. پوشۀ مخصوصی که نامه‏ها و پرونده‏های جاری را برای صدور دستور در آن قرار دهند.

منابع

«کارپوشه» هم‌ارزِ «cartable (fr.)»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی