کاشیکاری

کاشیکاری ایرانی

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /کاشی/کاری/

قید

کاشیکاری

1. منسوب به کاشیکار؛ استادی که می‌تواند کاشی‌ها را منظم بروی دیوار یا کف نصب کند.

مترادف ها

• آمود