فارسی

ویرایش

ریشه‌شناسی

ویرایش

آوایش

ویرایش
  • [کان]

کان

  1. (علوم‌زمبن): معدن. جایی که از آن فلزات و شبه فلزات استخراج کنند‌.
    کان به گوهر کردن کنایه از: به نوایی رسیدن.
  2. پسوند صفتی- مکانی مانند ملکان، اردکان.

––––

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ کوچک زبان پهلوی
  • فرهنگ واژه های اوستا