کاوی
فارسی
ویرایشریشه لغت
ویرایش- اوستایی
آوایش
ویرایش- /کاوِی/
اسم خاص
ویرایش
کاوی
زبان دیگر
ویرایش- عربی
اسم
ویرایش
- دارویی که سبب سوختن و ضمناً تصلب دهانه عروق و محل بریدگی و زخم در انساج بشود و بالنتیجه مجاری عروق را به هم آرد و مسام را بند کند مانند زاج و اسیدتری کلراستیک.
––––
برگردان‌ها
ویرایش| ترجمه‌ها | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین
- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6
پانویس
ویرایش- ↑ جالب توجه است اخلاف ویشتاسپ یا ویشتاسپ‌سس لقب کاوی نداشتند.