کتره

فارسی

(کَ رِ یا رَ)

صفت

1. پاره پاره، دریده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

صفت

(عا.)

1. بی معنی، بی تربیت.

منابع

• فرهنگ لغت معین