کتو

فارسی

ریشه لغت

فارسی

آوایش

• /کُ/

اسم

کُتو

1. غوزه پنبه.

ریشه شناسی۲

کَتَو

اسم

1. مرغ سنگ خواره.

زبان دیگر

• بهاری

آوایش

• /کِه‌تؤع/

اسم

1. سوزش دل، بی‌قراری، در حالت مطلاطم بودن بر اثر سّری یا افشای موضوعی.
2. نفرین مادرانه: قارنی کِتو چاقارد سه

   دلت ناآرام گردد.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: glanders

منابع

• فرهنگ لغت معین