کرامت

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• کرامة

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /کَرامت/

مصدر لازم

کرامت

1. بخشش، بزرگی.
2. سخاوت، جوانمردی، بخشندگی.

زبان دیگر

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /کَر/آم/عت/

قید

1. زن چشم و گوش بسته، زن قابل اعتماد.

   کرامت احتمالا از سه جز کَر - آم - عت شکل گرفته و آم علامت مؤنث بودن است و‌ عت نشانه انسان بخاطر تفکیک از سایر جانداران و کَر در این اصطلاح استعاره‌ای از پاک و چشم و گوش بسته بودن است.

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: munificence wonder worker

منابع

• فرهنگ لغت معین