کهتری

فارسی

ریشه لغت

• شاهنامه

آوایش

• /کِهتَری/

حاصل مصدر

کهتری

1. کهتر بودن، کوچکی، چاکری.

   جز از کهتری نیست آیین من/ مباد آز و گردنکشی دین من «فردوسی»

منابع

• شاهنامه