کهین

فارسی

ریشه لغت

• شاهنامه

آوایش

• /کِهین/

صفت

کهین

1. کوچکترین، خردترین، کهتر. مقابل مهین.

   نشیند کهین نزدِ مهتر پسر/ مهین باز نزدِ کهین تاجور «فردوسی»

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: minority
• minimum

منابع

• فرهنگ لغت معین/ شاهنامه