کو
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- پهلوی
آوایش ویرایش
- /کِو/
حرف ویرایش
کو
- (ضمیر): هنگام پرسش از محل چیزی یا کسی بهکار میرود. کو، کجاست؟
- استفهام. (ادات پرسش).
- (شاعرانه): کهاو.
صفت ویرایش
- زیرک، دانشمند.
- پهلوان، دلیر.
فعل ویرایش
- کجاست، فعل پرسشی.
زبان دیگر ویرایش
سیوندی
- کوه.
––––
برگردانها ویرایش
ترجمهها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن