کیوان ورجاوند

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /کیوان/ورجاوند/

اسم مرکب

کیوان‌ورجاوند

1. از ایزادن یا نجات دهندگان دوران ساسانیان که ایرانیان باستان معتقد بودند روزی ظهور خواهد کرد.

   گاهی اسم من بهرام جاوید بود و زمانی کیوان ورجاوند و دوره‌ای هم مرا به اسم اردشیر جاوید می‌خواندند.

منابع

• فرهنگ شمس/ خداوند الموت