گؤزل

فارسی

ریشه لغت

• آذری

آوایش

• /گِؤز/اَل/

صفت

گؤزل

1. زیبا، قشنگ، خوشگل.

   گؤزل از دو بخش گؤز یعنی چشم ولی در این اصطلاح دید، برانداز و اَل دست‌مایه دیدن، محل دیدن و لذت بردن‌ است‌.

2. گؤزل در گویش بهاری اکثرا در مورد دختران بویژه در موقع خواستگاری صرف می‌گردد.