گئجه

فارسی

ریشه لغت

• آذری

آوایش

• /گِجَه/

اسم

گئجه

1. شب. دیر هنگام.
2. گِئجَه در گویش بهاری گَجهَ صرف می‌گردد اما مفهوم همان شب است. عنصر اصلی در این اصطلاح گِج به معنی دیر یا دیروقت است.

متضادها

• گون‌نوز
• گون‌دوز