گاودم

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

آوایش

• [گٰ/دُ]

اسم مرکب

گاودم

1. نفیر، بوق. نوعی نای
2. خروش آمد و ناله گاودم ..... دم نای رویین و رویینه خم

منابع

• فرهنگ لغت معین
• شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5