گردنکشان

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /گَردن/کِشان/

اسم مرکب

گردنکشان

1. پهلوانان، بزرگان.

   چو آیند و پرسند گردنکشان/ چه گویم ازین بچه بدنشان «فردوسی»

منابع

• شاهنامه