گرگ

فارسی ویرایش

ریشه‌ لغت ویرایش

  • {{شیرازی

آوایش ویرایش

  • /گنجشک/

  اسم ویرایش

گرگ

  1. (جانوری): پستاندار وحشی، گوشت‌خوار از خانواده سگ و شبیه سگ گله اما با ساق پای بلند و سر بزرگتر. گوش‌های کوتاه، آن راست ایستاده است، بسیاری از انواع آن بدن خاکستری با شکم و گلوی روشن و سفید دارند. [۱]
  2. جانوریست پستان دار و گوشت خوار شبیه سگ اما بسیار خطرناک و وحشی با رنگ سفید، خاکستری، خرمایی و صدایی زوزه مانند.

  استعاره ویرایش

  1. گرگ باران دیده، کنایه از: آدم با تجربه و کهنه‌کار.
  2. گرگ بیابان، کنایه از: آدم بسیار درنده و خطرناک، جنایتکار.

واژه‌های مشتق شده ویرایش

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین

پانویس ویرایش

  1. از فارسی میانه گرگ از فارسی باستان varkana از زبان نیا هند و ایرانی urka- از زبان نیا هند و اروپایی wĺ̥kʷos.