فارسی

ویرایش

ریشه‌ لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /گُل/بَرگ/

  اسم مرکب

ویرایش

گلبرگ

  1. برگ گل.
    نگاری بُد اندر شبستان اوی/ ز گلبرگ رخ داشت وز مشک موی «فردوسی»

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه