فارسی ویرایش

ریشه‌ لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /گُل/بَرگ/

  اسم مرکب ویرایش

گلبرگ

  1. برگ گل.
    نگاری بُد اندر شبستان اوی/ ز گلبرگ رخ داشت وز مشک موی «فردوسی»

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه