گلیم گوش

(~.)

اسم مرکب

1. موجودی متوهم به شکل آدمی با گوش‌های بزرگ به حدی که یک گوش را بستر و دیگری را لحاف می‌کرده اند؛ گوش بس

فارسی

ریشه‌شناسی

• ترکی

منابع

• فرهنگ لغت معین