گم
فارسی
ویرایشریشه شناسی
ویرایش- پهلوی
آوایش
ویرایش- [گُم]
صفت
ویرایش- ناپدید، سرگشته، آواره.
- گم تکه کلام یکی از شاهان باستان ایران بوده است .
- در زمانی که وی از چیزی ناراحت میشد خود را به در و دیوار کوبیده و از این واژه استفاده میکرد. این واژه در اصل مخفف واژه پهلوی گمشه میباشد.
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین
فرهنگ کوچک زبان پهلوی
فرهنگ واژه های اوستا