گوه

فارسی

(گُ وِ)

اسم

1. تکه چوبی که هنگام شکافتن کُنده آن را در شکاف ایجاد شده می‌گذارند که دو نیم کردن آن آسان تر شود.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

wedge

• sprag
• slice
• quoin
• gib
• gad
• cleat
• chock
• wedgy
• stylar
• tee
• trenail
• treenail
• froe