یاخته

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /یاخ/تِه/

اسم

یاخته

1. سلول، سلول بدن موجودات زنده که دارای دو قسمت مهم سیتوپلاسم و هسته می‌باشد. یاخته‌ها در حقیقت کوچکترین قسمت ساختمانی موجود زنده هستند که دارای تمام خواص و تظاهرات حیاتی می‌باشند.

صفت مفعولی

1. آخته، بیرون کشیده.

زبان دیگر

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /یاخ/دِ/

قید

1. مالید، چیزی مثل رنگ را بر دیوار زدن، یا حنا کف دست مالیدن.

   (مثل): خِنّهَ که چؤخ اِولدِ، گؤتهَ یاخَللَع‌.

   حنا که زیاد شد، به ماتحت می‌مالند.

مترادف‌ها

• یاخ
• آخته

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین