یالانچه

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /یالان/چه/

قید

یالانچه

1. مترادف دروغ، دروغگو، دروغکی در زبان فارسی، زمانی صرف می‌شود که راجع به کسی قضاوت کنند.

   اُ چؤخ یالانچه دِ.

   اون خیلی دروغگو است.

2. یالانچه از دو بخش یالان - چه شکل گرفته و «چه» پسوند ربط دهنده به واژه اصلی یالان یعنی دروغ است.

مترادف‌ها

• یالانچی

منابع

• فرهنگ شمس