یقه سفید

(~. س)

فارسی

ریشه‌شناسی

• ترکی

صفت مرکب

(عا.)

1. کارمند دفتری یا دارای شغلی که مستلزم آلودگی دست و لباس نیست.

(عا.)

1. کسی که دستش به دهانش می‌رسد.

منابع

• فرهنگ لغت معین