آبانگان

فارسی

ریشه‌ لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /آبان/گان/

اسم مرکب

آبانگان

1. جشنی که ایرانیان در روز دهم از آبان ماه برپا می‌کردند.

   آبانگان ممکن است از دو بخش آبان - گان شکل گرفته باشد، و این جشن هم مانند جشن مهرگان به سبب ستم توانگران بر مستمندان از باورها زدوده شده است.

منابع

• فرهنگ لغت معین