آبان

فارسی

ریشه‌ لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /آبان/

اسم

آبان

1. آبان ماه از ماه هشتم سال شمسی و ایزد یا امشاسپند نگهبان آب؛ نام فرشته ی موکل بر آب و تدبیر امور و مصالحی که در ماه آبان و روز آبان واقع شود.

   آبان ممکن به دو بخش آب - آن شکل گرفته باشد، و در زبان معیار باستان به معنی آب‌ها یا شاید موسم و فصل بارش باران بوده است.

جستارهای وابسته

• آبانگان

––––

برگردان‌ها

نویسه

• انگلیسی:Aban