آبجیل

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آب/جیل/

اسم مرکب

آب‌ جیل

1. (ساختمان): ملاط گچی که آب و گچ آن جدا باشد.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن