آبخورش

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آب/خُورِش/

اسم مرکب

آب‌‌ خورش

1. نصیب، قسمت.

مترادف‌ها

• آبخور، آبخوره، آبخوری، آبخورشت

منابع

• فرهنگ لغت معین