آبرودار

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آبرو/دار/

صفت

آبرودار

1. دارنده آبرو؛ ویژگی آنکه با تهی‌دستی و نداشتن وسایل گذاران زندگی، عزت‌نفْسی دارد و شخصیت خود را حفظ می‌کند.

واژه‌های مشتق شده

• آبروداری

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن