آبریز کوه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آبرِیز/کوه/

اسم مرکب

آبریز کوه

1. (جغرافیا): برجستگی بالای کوه که آب در آن به دو طرف می‌ریزد. خط‌الرأس.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن