آبکره

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آب/کُرِه/

اسم

آبکره

1. (علوم زمینی): هیدروسفر.
2. حوزه: [زمین‏‌شناسی]: مجموعۀ آب‌های کرۀ زمین.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن

«آب‏کُره» هم‌ارزِ «hydrosphere»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰